Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Σε τι κόσμο ζούμε;

   Η ώρα 9 το πρωί....Βαριέμαι πολύ όταν είμαι άρρωστη...Χθες λοιπόν έφυγα απ'το σχολείο την τρίτη ώρα και πήγα στο γιατρό. Μόλις φτάσαμε όλα καλά! Μάρέσει αυτό το περιβάλλον (θα το αναλυσουμε σε αλλη αναρτηση!)! Η τηλεόραση όμως με ενόχλησε πολύ.
   Πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως ο καρκίνος του πνεύμονα. Ένα πράγμα δεν μπορώ να καταλάβω: Πως μπορουν μερικοί μερικοί και καπνίζουν; Δηλαδη ειναι εξωφρενικό. Να ξερουν οτι κάνουν κακό στον εαυτό τους και παρ'όλα αυτά να συνεχίζουν; Εντάξει ξέρω, είναι εθισμένοι, εξαρτημένοι και όλα τα σχετικά! Όμως εγω εμαθα απο μικρη ότι δεν υπάρχει "Δεν μπορώ" αλλά "Δεν θέλω". 
   Δεύτερον όλοι στην αίθουσα μιλούσαν για απεργίες, πετρέλαια, μισθούς και όλα αυτά τα κουραστικά για εμένα πράγματα της επικαιρότητας που όλοι ασχολούνται μαζί τους νομίζοντας πως θα βρουν λύση ή πως  ξέρουν ποιος φταίει και κάτι τέτοια. Στην πραγματικότητα δεν μπορεί κανείς να συμβάλει και στην τελική καταντάει μια βαρετή ψυχοφθόρα διαδικασία.
   Απογοήτευση! Τα κλάματα ήθελα να βάλω, το κεφάλι μου έτοιμο να σπάσει. Δεν θέλω να μεγαλώσω ποτέ, ποτέ όμως.!
   Ξαφνικά μπαίνει μια κυρία, χαιρετάει και κάθεται στον καναπέ! Όλοι μιλούσαν ακόμα και σε κάποια στιγμή ησυχία κανείς δε μιλούσε, δεν είχαν τι άλλο να πουν. Ακούγεται μια λεπτή φωνη: "Τι όμορφα λουλούδια!". Ήταν η κυρία που ειχε μπει προηγουμένως. Ευτυχώς κάποιος που με καταλαβαίνει, σκεφτηκα και ένα πλατύ χαμόγελο απλώθηκε αβίαστα στο χλωμό μου πρόσωπο.
   Τότε κατάλαβα πως δεν ήμουν μια κοπέλα βαθιά νυχτωμένη αλλά στην πραγματικότητα ήμουν σωστή. Ναι! Ήμουν σωστή! Δεν έχει σημασία τι συμβαίνει γύρω σου, απλά ζήσε, μην επιβιώνεις. Αυτό έχει σημασία σ'αυτή τη ζωή. Να ζεις όπως θέλεις χωρίς να υπολογίζεις τι συμβαίνει γυρω σου. Ζήσε για'σένα και μην αφήνεις τους άλλους να καθορίσουν τη ζωή σου!






1 σχόλιο:

  1. καλα τα λες πρέπει να ξεφύγουμε από ολα τα είδη κομπλεξ κ να ζήσουμε :)
    Ωραία γελιογραφία.. κ έχεις δικαιο σε όσα λες στο κείμενο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή